สายสัญญาณ คือ สายที่ไว้ใช้สำหรับเชื่อมต่อคล้ายทางผ่านของสัญญาณเพื่อเดินทางในรูปของกระแสไฟฟ้าจากคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งไปแปลสัญญาณเป็นข้อมูลที่คอมพิวเตอร์อีกเครื่องหนึ่งหรืออุปกรณ์ที่ใช้ในการส่ง-รับสัญญาณไม่จำเป็นต้องเป็นคอมพิวเตอร์เสมอไป ตัวอย่างเช่น ไมโครโฟน-ลำโพง,โทรศัพท์-หูฟัง, กล่องรับสัญญาณ-ทีวี เป็นต้น ทำให้ผู้ใช้งานสามารถส่งข้อมูลหากันได้แต่มักมีข้อจำกัดในเรื่องของระยะทางจึงนิยมใช้ภายในองค์กรหรืออาคารแต่มีผลพลอยได้คือไม่ทำให้เกิดการรั่วไหลของข้อมูล
สายสัญญาณได้เป็น 3 ประเภท
1.สายโคแอ็กซ์เชียล (Coaxial Cable)เป็นสายสัญญาณประเภทแรกที่ใช้ และเป็นที่นิยมมากในเครือข่ายคอมพิวเตอร์สมัย แรก ๆ แต่ในปัจจุบันสายโคแอ็กซ์ถือได้ว่าเป็นสายที่ล้าสมัยสำหรับเครือข่าย คอมพิวเตอร์ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตามยังมีระบบ เครือข่ายบางประเภทที่ยังใช้สายประเภทนี้อยู่
สายโคแอกเชียล มีตัวนำไฟฟ้าอยู่สองส่วน คำว่า โคแอ็กซ์ มีความหมายว่า "มีแกนร่วมกัน" โครงสร้างของสายประกอบด้วยสายทองแดงเป็นแกนกลาง แล้วห่อหุ้มด้วยวัสดุที่เป็นฉนวน ชั้นต่อมาจะเป็นตัวนำไฟฟ้าอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งจะเป็นแผ่น โลหะบาง ๆ หรืออาจจะเป็นใยโลหะที่ถักเปียปุ้มอีกชั้นหนึ่ง สุดท้ายก็หุ้มด้วยฉนวนและวัสดุป้องกันสายสัญญาณ
2.สายคู่บิดเกลียว (Twisted Pair Wire) เป็นสายชนิดที่ได้รับความนิยมสูงสุดในการนำมาใช้งานตามห้องปฏิบัติการ คอมพิวเตอร์ทั่วไป รวมทั้งตามสำนักงานต่างๆ สายชนิดนี้ได้ชื่อมาจากลักษณะองค์ประกอบภายในของสาย ที่เป็นสายลวดทองแดงสองเส้นนำมาพันเกลียวเข้าด้วยกันเพื่อทำให้เกิดเป็นสนาม แม่เหล็ก ซึ่งใช้เป็นเสมือนเกราะสำหรับป้องกันสัญญาณรบกวนทั่วไปได้ในตัวเอง
3.สายไฟเบอร์ออฟติคสาย (Fiber Optic) คือเส้นใยแก้วนำแสง กล่าวคือ สายนำสัญญาณที่ใช้แสงเป็นตัวกลางในการสื่อสารข้อมูลจากจุดหนี่งไปยังอีกจุดหนึ่ง โดยทำจากแก้วที่มีความบริสุทธิ์มาก เส้นใยแก้วนำแสงที่ดีต้องสามารถนำสัญญาณแสงจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่งโดยมีการสูญเสียของสัญญาณแสงน้อยที่สุด
อ้างอิงจาก www.taokanchana.blogspot.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น